رباعی

رباعی
یکشنبه 30 اردیبهشت 1403

یک بیت از ...


.

دلتنگی‌ام را می‌کنم نقاشی ای دوست

.

اينگونه شاید در کنارم باشی ای دوست

 

.

" علیرضاابراهیم‌پور گیلانی "

حلاج

.

.

دریای خروشانی و امواجِ توأم 


دستی به سرم بکش که مُحتاج توأم 


دل سایه نشین ِ چوبه‌ی دار شده است 


منصور چرا، منم که حَلّاجِ توأم 

.

.

 " علیرضاابراهیم‌پور گیلانی "



نظرات(0)

رباعی (رشت) علیرضا ابراهیم پور گیلانی


من   بچّه ی  رشت  ،   مرکز  ِ   گیلانم 


دریا  دل  و   از  تبار   کوچک   خانم


در جلگه عشق و شالی و ساحل و رود


من  عاشق   رشت و نَم نَم   بارانم

 


  " علیرضا ابراهیم پور گیلانی  "



نظرات(0)
برچسب ها : ,,,,

رباعی " تراود " شیخ بهائی





 آنکس که بَدَم گفت، بدی سیرت اوست 

و آنکس که مرا گفت نکو خود نیکوست

حال     مُتکلِّم    از    کلامش    پیداست 

از کُوزه همان بُرون  تَراود که در اوست 


              " شیخ بهایی"

رباعی " بهانه " مولانا





سر    در    خاکِ     آسِتان ِ     تو    نَهم


دل   در   خَم  زلف   دلسِتان   تو   نَهم


جانم به لب آمده است لب پیش من آر


تا  جان   به   بهانه   در  دهان   تو  نَهم



              "  حضرت مولانا  "


رباعی " چنان باش " اوحدی






 ای آمده گریان تو و خندان  همه کس

وز آمدن   تو گشته  شادان   همه کس

امروز   چنان  باش که  فردا   چو   روی

خندان تو برون روی و گریان همه کس


          "اوحدی مراغه ای"


رباعی " کُنج" بوسعید ابوالخیر




نه باغ ، نه بستان ، نه چمن   می خواهم

نه سرو ، نه گل ، نه یاسمن    می خواهم

خواهم  ز خدای خویش کُنجی که درآن

من باشم و آن کسی که من   می خواهم




               ابوسعید ابوالخیر

رباعی " هستم " خیام




گَر من  زِ  می مُغانه   مستم  ،   هستم

گر کافِر   و   گَبْر  و  بت‌پرستم ، هستم

هر   طایفه‌ای   به    من   گمانی    دارد

من زانِ خودم، چُنان‌که هستم ، هستم



        " حکیم عُمر خیام "

عکس " تمام قدّ " علیرضا ابراهیم پور گیلانی

;vd

رباعی " فصلی ... " شیخ بهایی





یارب ، تو  مرا  مژدهٔ   وصلی  برسان
برهانم از این نوع و به اصلی برسان

تا  چند  از  این   فصل  مکرر   دیدن
بیرون  ز  چهار فصل ، فصلی برسان

              " شیخ بهایی "

رباعی " نوروز " سعدی





آن شب که تو در کنار مایی، روز است

و آن روز که با تو می‌رود، نوروز است

دی رفت  و   به  انتظار   فردا  منشین

دریاب   که  حاصل   حیات امروزست


                   "سعدی"


رباعی " راهم دِه " انصاری





یا رب  ،  دلِ    پاک   و   جانِ   آگاهم   دِه 

آه    شب    و    گریه       سحرگاهم     دِه

در  راهِ  خود   اول   ز خودم  بی  خود  کن

بی خود چو شدم ، ز خود به خود راهم  دِه

           
             خواجه عبدالله انصاری      
     

رباعی " مذهب عاشقان " ابوسعید







از هستی خویش تا پشیمان نشوی

          سَر حلقه عارفان  و  مستان  نشوی

تا   در    نظر   خَلق    نگردی    کافر

          در مذهب  عاشقان مسلمان نشوی



             " ابوسعید ابوالخیر  " 

رباعی " نگار " ابوسعید







گر  در  یَمنی  چو  با  مَنی  پیش  مَنی

        گر  پیش  مَنی  چو  بی  مَنی  در یَمنی

من  با   تو    چنانم    ای   نگارِ     یَمنی

        خود در غلطم  که من توام یا  تو  مَنی



             " شیخ ابوسعیدابوالخیر  "





رباعی " سالی که نکوست " شیخ بهائی







 تا     منزل     آدمی     سَرای      دنیاست

       کارش  همه جُرم و کارِ حق  ،  لطف و عطاست     

 خوش باش که آن سَرا چنین خواهد بود

        سالی  که   نکوست  ،    از    بهارش    پیداست



                     شیخ بهائی  "

رباعی عاشورایی" اوج عطش " امین پور








  خود را چو  ز  نَسل نور   می‌نامیدند

                رفتند  و  به  کُوی  دوست  آرامیدند

  سیراب شدند ز آن که در  اُوج عطش

                آن    حادثه   را  به  شوق   آشامیدند


 

              دکتر قیصر امین پور "

رباعی " راهی هست " بهائی







     در  میکده   دوش  ،  زاهدی  دیدم  مَست

            تسبیح   به  گردنُ   و  صراحی  در   دست

     گفتم  :  زِ چه  در میکده  جا کردی ؟  گفت :

            از  میکده  هم  به سوی  حقّ  راهی  هست




                     شیخ  بهایی "

رباعی "خورشیدُ و مَه " ... سه نقطه...







 شاهی به  دو  صَد  عِزّتُ  و  اِجلال آید

        با  شُوکَتُ  و  فَرُّ   و  جٰاهُ  و  اِقبال آید

 امروز   حسین    آیدُ    و   فردا   عباس

        خورشید  زِ  پیشُ  و  مَه   زِ  دُنبال آید



   
                  ... سه نقطه...

رباعی نسیم نو بهار " خاقانی





 دیدی   که  نَسیمِ  نُو  بهاری   بِوَزید

           ما  را   زِ  بهارِ   ما   نَسیمِی   نَرسید

 دردا  که چو گُل پَردهِ  خَلوت بِدرید

          آن  گُل رُخِ  ما   پَرده نشینی  بِگُزید






          " خاقانی شیروانی "



رباعی " بهار " خیّام




 از     آمدنِ    بهارُ    و    از     رفتن ِ     دِی

         اوراقِ     وجودِ    ما    هَمی    گردد    طِی

 مِی  خُور !  مَخور اندوه که فرمود حکیم

          غم  های  جهان چو  زَهرُ  و تَریاقَش  مِی




                 " حکیم خیّام "

رباعی " بهار " سنایی





 آراست بهار کُویُ و دروازه ِ خویش

           اَفکند  به  باغُ و راغ  آوازه ِ خویش

 بنمای   بهار   را   رُخ ِ    تازه ِ خویش

          تا    بِشِناسد    بهار    اندازه ِ خویش



                    " سنایی "

رباعی " مدافع حَرم " ...x...




بی بی  هزاران  عاشقُ و دلداده دارد

       تا    بی   نهایت    لشکرِ    آماده  دارد

گُلدسته های    زینبیّه     در اَمان  اند

       وقتی شهیدی مثلِ  کوچک زاده دارد





                   ...x...

رباعی " چراغ آرزوها " ابوسعید





یک  لحظه  چراغ   آرزوها   پُف   کُن

        قَطعِ  نَظر  از  جَمالِ  هر  یُوسف  کُن

زِین  شَهد یک انگشت به کامِ   توکِشم

        از  لِذَّت اگر  مَست  نگردی  تُف   کُن





       " ابوسعید ابوالخیر  "

رباعی " بی تو " عرفان پور



                    "  بی  تو  "



بی تو همه ی  خاطره ها  چاک  شده ست

          از  شهر  ،  نشانِ  عشقِ ما  پاک  شده ست

چندی ست  که  گل فروشی  کوچه ی  ما

          بنگاهِ        معاملاتِ       املاک   شده ست



            " میلاد عرفان پور  "

رباعی " زمستان " ...x...





یخ ، سرما ، برف ، باد ، بُوران ، باران

          اَبری که نهفته در  دل  و جان ، باران

امسال   خدا   کند   که    بازی   نکند

          با    آبروی   فصلِ    زمستان  ،  باران





                       ...x...

رباعی " پاییز " گُلرویی




دو  قَدم  مانده که  پائیز  به  یغما   برود

     این  همه  رنگِ  قشنگ  از  کفِ  دنیا  برود

هر کِه معشوقه برانگیخت گُوارایش  باد

     دلِ  تنها   به  چه  شُوقی   پیِ   یلدا   برود...!





                   " یغماگُلرویی "




رباعی " ذکر حسین " x





 عاقل  به  جنون  نگه  کند  با  تردید

          این دل به تمام طعنه ها می خندید

 تا عمر بُوَد  ذکر حسین گُویمُ و  بس

          تا  کُور شود  هر  آنکه   نتواند   دید





                     ...x...

شعر " دعا " زینب ابراهیم پورگیلانی




  چِشماتُو   وٰا  کن

          رُوتُو   به   ما   کن


 چِشات   که    بازه

          ما   رُو    دعا   کن




                شعری از  :

  زینبب [ غزل]  ابراهیم پورگیلانی

               متولد : 1380

             سروده : 1386









رباعی " آقاست حسین... "





عالم همه  قطره اند  ، دریاست حسین (ع)

       خُوبان همه بنده اند ، مُولاست حسین ( ع)

تَرسم  که  شَفاعت   کند   از   قاتلِ  خویش

       از بَس که کَرم داردُو  ،  آقاست حسین ( ع)





   
   . . . 

رباعی " على علی " مولوی





 ای آنکه  علی علی    کنی  ،  کیست  علی ؟

         آن کَس که تو وصفِ او کنی ،نیست علی !

 یک روز   بِزِی  چُنانچه   می زیست  علی  ،

         آنگاه     بیا    به   ما   بگو     کیست  علی  !






              - منسوب به مولوی-

رباعی " عدم " برقعی






  ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت

  دستِ مرا   بگیر که  آب از سرم گذشت

  مانند   مُرده ای   متحرک   شدم   ،   بیا

  بی تو   تمامِ  زندگی ام در عَدم  گذشت








            " سید حمیدرضابرقعی "


رباعی " بهار" عسکری




امسال   بهار  با تو  رنگی   شده   است

سرسبزی آن به این قشنگی شده است

ای کاش  بهار  سبز   من   ،   می دیدی

بین  من و تقویم چه جنگی شده است








... پوریا عسکری...


نظرات(0)
برچسب ها : ,,,,,
ادامه مطلب

رباعی"بهار" مولوی






آمد     بهار    خرم     و     آمد     رسول     یار

مستیم   و  عاشقیم   و   خماریم   و  بی قرار

ای چشم و ای چراغ  ،  روان شو به سوی باغ

مگذار     شاهدانِ     چمن     را     در    انتظار









... مولوی...







 




رباعی" بهار" حسن باقرى






تا  چشم   به  هم  زدیم  یک سال   گذشت

مانند     کبوتری       سبک      بال   گذشت

یک   سیصد  و  شصت اند    روزی   دیگر

هر چند که  بد  ،  ولی  به هر حال  گذشت








... حسن باقری...

رباعی" بهار" سعیدی راد




در وصف  بهار  هرچه گفتند  تویی

آن  صبح  سپید  بی همانند   تویی

هر چند  که  بی  سایه ترینی  ،  امّا

پیداست  که  سایه  خداوند  تویی








- عبدالرحیم سعیدی راد -

رباعی" شیخ بهایی"





ای دل ،  قدمی به راه  حق  ننهادی

          شرمت  بادا   که سخت  دور  افتادی

صد بار عروس  توبه را بستی  عقد

          نا یافته  کام  از او  ،  طلاقش   دادی









- شیخ بهایی-

شعر " محرم" دوبیتی 7




       ای که عشقت جای خون شد در رگم جاری  عمو
عاقبت شمشیر ها شد بر تنم کاری،  عمو
       تتشنه ام     اما     نمی گویم   که   سیرابم   کنید
اشک من سازد مرا  درتشنگی یاری، عمو
 





رباعی - عاشورایی





رباعی

  

       " رباعی "
چشمم به امید فصل سر سبز پگاه
          یک لحظه نخفت و می کشد  دایم  آه
تا صبح  تماشای تو ، من  بیدارم
          تا سیر ببینمت  درآن  یک، دو  نگاه


علیرضاابراهیم پور، کتاب شب و تنهایی من،
1377 ،گیلان، رشت


نظرات(0)
برچسب ها : ,,,,,
ادامه مطلب
ورود کاربران

ورود کاربران

عضويت سريع

عضويت سريع

    نام کاربری :
    رمز عبور :
    تکرار رمز :
    موبایل :
    ایمیل :
    نام اصلی :
    کد امنیتی :
     
    کد امنیتی
     
    بارگزاری مجدد
    آمار

    آمار

      آمار مطالب آمار مطالب
      کل مطالب کل مطالب : 1204
      کل نظرات کل نظرات : 0
      آمار کاربران آمار کاربران
      افراد آنلاین افراد آنلاین : 4
      تعداد اعضا تعداد اعضا : 0

      آمار بازدیدآمار بازدید
      بازدید امروز بازدید امروز : 566
      بازدید دیروز بازدید دیروز : 1,293
      ورودی امروز گوگل ورودی امروز گوگل : 6
      ورودی گوگل دیروز ورودی گوگل دیروز : 18
      آي پي امروز آي پي امروز : 119
      آي پي ديروز آي پي ديروز : 187
      بازدید هفته بازدید هفته : 7,457
      بازدید ماه بازدید ماه : 23,217
      بازدید سال بازدید سال : 143,105
      بازدید کلی بازدید کلی : 471,018

      اطلاعات شما اطلاعات شما
      آی پی آی پی : 18.191.158.202
      مرورگر مرورگر : Safari 5.1
      سیستم عامل سیستم عامل :
      تاریخ امروز امروز : یکشنبه 30 اردیبهشت 1403

      درباره ما

        اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی
        علیرضا ابراهیم پور گیلانی شاعر پر آوازه گیلان از آثار او می توان به 1 - شب و تنهایی من 2 - رباعیات استادانه 3 - سی مرغ غزل اشاره کرد.

      کلیه ی حقوق مادی و معنوی سایت مربوط به اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی بوده و کپی برداری از آن با ذکر منبع بلامانع می باشد.
      قالب طراحی شده توسط: تک دیزاین و سئو و ترجمه شده و انتشار توسط: قالب گراف