تبلیغات
موضوعات
غزل
پیوندهای روزانه
لینک دوستان
یک بیت از ...
.
دلتنگی‌ام را می‌کنم نقاشی ای دوست
.
اينگونه شاید در کنارم باشی ای دوست
.
" علیرضاابراهیم‌پور گیلانی "
شعر " دوست تر " هوشنگ ابتهاج
آنکه از " جان دوست تر " می دارمش
با زبان ِ تلخ می آزارمش
گرچه او خود زین ستم دلخون تر است
رنج او از رنج من افزون تر است
" امیر هوشنگ ابتهاج گیلانی "
تک بیت " باران " علیرضا ابراهیم پور
کاش میشد زیر باران راه رفت
راه را فهمید و تا اللّه رفت
" علیرضا ابراهیم پور گیلانی "
تک بیت " عهد " استاد شهریار
رفتی و در دل هنوزم حسرت دیدار باقی
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقی
" استاد شهریار "
تک بیت " عشق " حافظ
فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
" خواجه حافظ شیرازی "
تک بیت " محتاج " نظری
با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج
حرفی بزن ای قلب مرا بُرده به تاراج
" استاد فاضل نظری "
مثنوی " زندگی " ابتهاج
زندگی زیباست ای زیبا پسند
زنده اندیشان به زیبایی رسند
آن قدر زیباست این بی بازگشت
کز برایش می توان از جان گذشت
مردن عاشق نمی میراندش
در چراغ تازه می گیراندش
باغ ها را گر چه دیوار و در است
از هوا شان راه با یکدیگر است
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه هاشان دست در دست هم است
امیر هوشنگ ابتهاج ( ه. ا . سایه )
تک بیت " تنهایی " علیرضا ابراهیم پور گیلانی
کاش می شد ابر ها را پاره کرد
درد تنهایی دل را چاره کرد
" علیرضا ابراهیم پور گیلانی "
مثنوی " بهار " ابتهاج
بهار آمد گل و نسرین نیاورد
نسیمی بوی فروردین نیاورد
پرستو آمد و از گل خبر نیست
چرا گل با پرستو هم سفر نیست
چه افتاد این گلستان را چه افتاد؟!
که آیین بهاران رفتش از یاد
چرا پروانگان را پر شکسته‌است
چرا هر گوشه گرد غم نشسته‌است
چرا خورشید فروردین فرو خفت
بهار آمد گُل نوروز نشکُفت...
" ابتهاج گیلانی "
تک بیت " یلدا " کاشانی
شـب یلدای غمم را سَحری پیدا نیست
گریه های سَحرم را اثری پیدا نیست
" محتشم کاشانی "
مثنوی " درمان " مولانا
اگر درمان تویی دردم فزون باد
و گر معشوقه ای سهمم جنون باد
تویی تنها تویی تو علت من
تو بخشاینده ای بی منت من
صدایم کن صدای تو ترانه است
کلامت آیه هایی عاشقانه است
« مولانا»
مثنوی" بیدار شو " جناب حضرت مولانا
...
لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خوانِ آسمانی کن شتاب
...
چند خوردی چرب و شیرین از طعام
امتحان کن چند روزی با صیام
چند شب ها خواب را گشتی اَسیر
یک شبی بیدار شو دولت بگیر
- حضرت مولانا -
تک بیت " رستگاری " فردوسی
به ترس از خدا وُ نیآزار کَس
رَهِ رستگاری همین است وُ بَس
" حکیم ابوالقاسم فردوسی "
مثنوی " اُمید " علیرضاابراهیم پور گیلانی
شُعورِ شعر من گُل کرده از نو
هوس کردم بخوانم شعری از تو
زدم فالیّ ُ و دیدم مثلِ مایی
الا آهوی وَحشیّم کجایی
دَمی بنشینُ و بشنو ، چَشم وٰا کن
فراتر پا بِنِه ، دل را رها کن
رفیق سرّ مَردان خدا شو
دلیل بودنت را کشف کن تو
چه بایدکرد ُ و باید گفت:ای دوست
یقین عالم همه در محضرِ اوست
اُمیدت را نگه دارُ و نبازی
نمی‌دانی بدان ، باقیست بازی
" شعری از : علیرضاابراهیم پور گیلانی "
۱۳۹۶/۱/۲۷
مثنوی " الله " مولوی
آن یکی الله می‌گفتی شبی
تا که شیرین می شد از ذکرش لبی
گفت: شیطان آخر ای بسیار گو
این همه الله را لبیک کو؟
می نیاید یک جواب از پیش تخت
چند الله می زنی با روی سخت
او شکسته دل شد و بنهاد سر
دید در خواب او خضر را در خضر
گفت: هین از ذکر چون وا مانده ای
چون پشیمانی ازآن کش خوانده ای
گفت: لبیکم نمی آید جواب
زآن همی ترسم که باشم ردِّ باب
گفت: آن اللهِ تو لبیک ماست
وآن نیاز و سوز و دردت پیکِ ماست
ترس و عشق تو کَمندِ لطفِ ماست
زیرِ هر یا ربِّ تو لبیک هاست
- مثنوی معنوی مولوی -
شعر " زینب ( س ) " علیرضاابراهیم پورگیلانی
غمِ تنهائی و تاریکی شب
کمی هم کم نکرد از صبرِ زینب
- علیرضاابراهیم پور گیلانی -
تک بیت " زینب ( س) " علیرضاابراهیم پورگیلانی
زمین داغ استُ و زینب داغدار است
هنوز اِنگار او چشم اِنتظار است
- علیرضاابراهیم پورگیلانی -
شعر " ظهور " میرحسینى
تمامِ راهِ ظُهورِ تو را با گُنه بستم
دروغ گفتم ام آقا که مُنتظر هستم
کسی به فکرِ شما نیست راست می‌گویم
دعا برای شما بازیست راست می گویم
اگر چه شهر برای شما چراغان است
برای کُشتنِ تو نیزه هم فراوان است
من از سُرودن شعرِ ظُهور می ترسم
دوباره بیعتُ و بعدش عُبور می ترسم
من از سیاهی شب های تار می گویم
من از خَزان شدنِ این بهار می گویم
درونِ سینه ما عشق ، یخ زده آقا
تمامِ مزرعه هامان مَلَخ زده آقا
کسی که با تو بماند ، به جانت آقا نیست
برای آمدن این جُمعه هم ، مُهیّا نیست
مثنوی جَسورانه و تَکان دهنده از :
... سیّد امیرحسین میرحسینی ...
تک بیت " بعثت " اَبَر ابراهیم پورگیلانی
از میانِ آدمُ و نُوحُ و خَلیلُ و خِضرُ و هُود
مُوسِیُ و عِیسیٰ ، همانا مُصطفیٰ شایسته بُود
شعری از :
علیرضاابراهیم پورگیلانی
مثنوی " بهار بهار " استاد بهمنی
بهار بهار ، صدا همون صدا بود
صدای شاخه ها و ریشه ها بود
بهار بهار ، چه اسم آشنایی
صدات میاد... اما خودت کجایی؟
وا بکنیم پنجره ها رو یا نه؟
تازه کنیم خاطره ها رو یا نه؟
بهار اُومد لباسِ نو تنم کرد
تازه تر از فصلِ شکُفتنم کرد
بهار اومد با یه بَغل جَوونه
عیدُ آورد از تو کوچه ، تو خونه
بهار اُومد لباسِ نو تنم کرد
تازه تر از فصلِ شکُفتنم کرد
بهار بهار یه مهمونه قدیمی
یه آشنای سادهُ و صمیمی
یه آشنا که مثل قصّه ها بود
خوابُ و خیالِ همه بچه ها بود
آخ ... که چه زود قُلکِ عیدیامُون
وقتی شکست، باهاش شکست دلامُون
بهار اُومد بَرفا رو نقطه چین کرد
خنده به دل مُردگی زمین کرد
بهار اُومد پنجره ها رو وا کرد
منُ و با حِسّی دیگه آشنا کرد...
" استادمحمدعلی بهمنی خوزستانی "
شعر " باغ و بهاری " جامی
گُذر اَفکن به هر باغُ و بهاری
قَدَم نِه بر لَبِ هر جویباری
جامی
"یوسف و زلیخا "
مثنوی " بداند و نداند" ابن یمین
آنکس که بداند و بداند که بداند
اسب خِرد از گُنبد گِردون بِجهاند
آنکس که بداند و نداند که بداند
بیدار کُنیدش که بَسی خُفته نماند
آنکس که نداند و بداند که نداند
لَنگان خَرَکِ خویش به منزل برساند
آنکس که نداند و نداند که نداند
در جَهل مُرکَّب اَبَدالدَّهر بماند
آنکس که نداند و نخواهد که بداند
حِیف است چنین جانوری زنده بماند
- ابن یمین-
مثنوی " نگاهِ خسته " علیرضاابراهیم پور
" نگاهِ خسته "
غمی اَفزون تراز یک کهکشان درد
کِه دارد مثلِ زینب ؟ وای ازآن درد
غَمِ تنهاییُّ و تاریکیِّ شب
کمی هم کم نکرد از صبرِ زینب
#
حِصارِ تیره شب را شکستم
کنارِ چاهِ اَندوهش نشستم
بدنبالِ نگاهش چشم بُردم
و تک تک زخم هایش را شِمُردم
دلِ شُوریده ی او چاک چاک است
غریب آهنگِ سازش سُوزناک است
قَدِ رَعنای او دیگر شکسته
در اُوجِ بی کسی تنها نشسته
نگاهِ خسته اش یک آسمان عشق
لَبِ خُشکیده اش سیرآب ازآن عشق
تَمامِ کربلا شرمنده ی او
گُلِ اُمّیدِ او بَر نیزه آنسو
#
همه رَفتندُو زینب ماند تنها
میانِ مُوجِ پُر آشوبِ غم ها
زمین داغ ستُ و زینب داغدارست
هَنوز انگار او چشم انتظارست...
شعری از :
"علیرضاابراهیم پورگیلانی "
سُروده 1379 ه . ش
مثنوی " بهار " شهریار
مرا هرگه بهار آید به خاطر یاد یار آید
به خاطر یاد یار آید مرا هرگه بهار آید
... استاد شهریار ...
مثنوی "پند" ایرج میرزا
زین گفته سعادت تو جویم
پس یاد بگیر هر چه گویم
می باش به عمر خود سحرخیز
وز خواب سحر گهان بپرهیز
با مادر خویش مهربان باش
آماده ی خدمتش به جان باش
با چشم ادب نگر پدر را
از گفته ی او مپیچ سر را
چون این دو شوند از تو خرسند
خرسند شود ز تو خداوند
چون با ادب و تمیز باشی
پیش همه کس عزیز باشی
می کوش که هرچه گوید استاد
گیری همه را به چابکی یاد
زنهار مگو سخن بجز راست
هر چند تو را درآن ضررهاست
هر شب که روی به جامه خواب
کن نیك تامّل اندر این باب
کان روز به علم تو چه افزود
وز کرده خود چه بُرده ای سود
روزی که درآن نکرده ای كار
آن روز ز عمر خویش مشمار
- ایرج میرزا -
مثنوی " محرم " 37
" محرم "
محرمه ، محرمه شلوغ شده یه عالمه
امام حسین تو کربلا رفته به جنگ دشمنا
#
زینب بیا غوغا شده ببین حسین تنها شده
سینه زنان خبر کنید ناله کنان به سر زنید
#
امام حسین شهیدشده تو کربلا کشته شده
- سروده زینب" غزل " ابراهیم پور گیلانی -
متولد 1380
اثرسال 1388
...شعری از دخترم غزل ابراهیم پور...
مثنوی " حج"
دل خوش از آنیم که حج می رویم
غافل از آنیم که کج می رویم
کعبه ، به دیدار خدا می رویم
او که همین جاست کجا می رویم
حج به خدا جز به دل پاک نیست
شستن غم از دل غمناک نیست
دین که به تسبیح وسروریش نیست
هرکه علی گفت که درویش نیست
صبح به صبح در پی مکر و فریب
شب همه شب گریه و امن یجیب
... دلخوش...
حکایت
دو کس، رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند :
1- یکی آنکه اندوخت و نخورد ،
2- و دیگر آن که آموخت و نکرد .
علم چندان که بیش ترخوانی/چون عمل درتو نیست،نادانی
گلستان سعدی،
باب ، 8
ترانه
دلم شده باز
شعرام شدن ناز
فصل شکوفست
گل میزنه دست
چون که بهاره
این شادی داره
گلا چه نازن
وقتی که بازن...
شعری از دخترم زینب ( غزل) ابراهیم پور، متولد1380
سروده شده1388
ترانه ، مثنوی
سلام سلام شکوفه ها
باز اومده ایـن بـهار
شکوفه های رنگی
دور میزنن اینجاها
می گن دیگه بهاره
دلم می خواد دوباره
شعر بخونم براتون
تو فصل سبز بارون
شکوفه ها ناز کنان
گلهاشونو باز کنان
میگن دیگه بهاره
وقت تلاش و کاره
صلح و صفا و دوستی
شروع شده دوباره ...
شعری از دخترم زینب (غزل) ابراهیم پور - متولد 1380
سروده 1386
مثنوی " کاش می شد "
" کاش می شد "
کاش می شد یک غزل از عشق گفت
عشق را فهمید و شب آرام خفت
کاش می شد عاشق و دیوانه بود
تا رهائی پر زد و پروانه بود
کاش می شد چون کبوتر پر کشید
صحنه پرواز انسان را کشید
کاش میشد حرکتی کرد و پرید
میو ه ای از شاخه امید چید
کاش می شد ابرها را پاره کرد
درد تنهایی دل را چاره کرد
کاش می شد زیر باران راه رفت
راه را فهمید و تا الله رفت
کاش می شد از گل و بلبل گذشت
تا حقیقت رفت و دیگر برنگشت
کاش می شد ... ، کاش را دیگر نگفت
با خدا بود و شبی آرام خفت
علیرضا ابراهیم پور . آبان 1375 . کتاب شب و تنهایی من
مثنوی " زیر سقف آسمون "
" زیر سقف آسمون "
زیر سقف آسمون ، زیر درخت
بی تو موندن دیگه مشکل شد و سخت
یادته زیر درخت انبه ما
روبروی هم نشستیم بی صدا
یادته ما توی تاریکی شب
واسه هم قصه می گفتیم زیر لب
یادته تو آسمون مهتاب بود
گربه شیطان شب بی تاب بود
یادته تو قلب شب بارون عشق
خیسمون کرد و شدیم حیرون عشق
یادته ... ؟ اون گریهامون یادته ؟
جون لیلی من مجنون یادته ؟
یادمه زیر درخت انبه تون
با تو کاشتم گل خوشبختی مون
یادمه هق هق بی وقفه تو
همه شب دیونه کرده بود منو
یادمه وقتی تو رفتی من هنوز
بوی عطر تورو داشتم شب و روز
یادمه شعر و زبونم کهنه بود
بی تو تصویرسازیهام بی صحنه بود
یادمه ... ! هر چی که گفتی یادمه
هرکجا گفتی و رفتی یادمه
زیر سقف آسمون ، زیر درخت
توی خونه ، بی تو موندن شده سخت
علیرضا ابراهیم پور . تیر 1376 . از کتاب شب و تنهایی من
ورود کاربران
عضويت سريع
آمار
آمار مطالب
کل مطالب : 1204 کل نظرات : 0
آمار کاربران افراد آنلاین : 6 تعداد اعضا : 0
آمار بازدید بازدید امروز : 578 بازدید دیروز : 1,293 ورودی امروز گوگل : 6 ورودی گوگل دیروز : 18 آي پي امروز : 120 آي پي ديروز : 187 بازدید هفته : 7,469 بازدید ماه : 23,229 بازدید سال : 143,117 بازدید کلی : 471,030 اطلاعات شما آی پی : 18.188.152.157 مرورگر : Safari 5.1 سیستم عامل : امروز : یکشنبه 30 اردیبهشت 1403درباره ما
