نیمایی و شعر نو - 2

نیمایی و شعر نو - 2
یکشنبه 13 خرداد 1403

یک بیت از ...


.

دلتنگی‌ام را می‌کنم نقاشی ای دوست

.

اينگونه شاید در کنارم باشی ای دوست

 

.

" علیرضاابراهیم‌پور گیلانی "

شعر نیمایی و نو " زیبای من " کسمایی






باران

پائیز  را

دارد  دوباره در دلِ میدانِ شهرما  ،

شلاق  می‌زند  .

و ابرها

با چادرِ  سیاه  ،

اکنون دوباره از  تَهِ  میدان  ،

تا این  مکان  -  برای    تماشا  -  روانه اند  .

اکنون غروب -  چادرِ شب را  -  بِسر نهاد  .

آنک  !

شب  را  ببین

لنگان

میان  کوچه  و  بازار

می دود

زیبای   من  !

پای اجاقِ  تازه ترین  شعرِ  خود 

- تُرا  -

دارم  دوباره  در  دلِ شب  گرم  می‌کنم  .





...  کامبیز صدیقی  کَسمایی  ...



عکس " ۳۱شهریور " علیرضاابراهیم پورگیلانی



شعر نیمایی و نو " سرود بوسه " شاملو






روزی  که  کمترین  سُرود

بوسه  است

و  هر انسان

برای  هر انسان

برادری  ست  .

روزی که دیگر  درهای خانه شان را نمی بندند

قفل

افسانه یی ست

و  قلب

برای  زندگی بس  است  .

روزی  که معنای هر سخن  دوست داشتن  است

تا  تو  به خاطرِ آخرین  حرف  دنبالِ   سخن   نگردی  .

روزی که  آهنگِ  هر  حرف  ،  زندگی  ست

تا  من به خاطرِ  آخرین شعر رنجِ  جُست و جُوی  قافیه نبرم.

روزی  که  هر لب  ترانه  یی  ست

تا  کمترین سُرود   بوسه  باشد  .

روزی که  تو  بیایی  ،  برای  همیشه  بیایی

و  مهربانی با  زیبایی  ،  یکسان  شود  .

روزی که ما دوباره  برای  کبوترهایمان  دانه  بریزیم  .

و   من  آن  روز   را  انتظار    می کشم

حتیٰ   روزی   که   دیگر   نباشم  .




 "  احمد  شاملو   "

شعر " عشقم " سعید امدادی






 نمی دانم  چرا  ؟

 برایت  که  می نویسم   ...

 نوشته هایم  شِعر  می‌شوند  ...

 با یادِ   ؛  شهریوری ات  ...

 چشمهایِ  آبانم  پُر   زِ   مِهر  می‌شوند  ...

 به  خودم   سُوگند   ،

 دلم   همیشه

 برای  از  تو  نوشتن  تنگ  می شوند  ...

 پا  در   میانی  کن  ...

 عشقم

 که  با   تو

 سُرودهایم   سِحر    می شوند  ...



  سعید  اِمدادی  "

 

شعر " حرف دل " ابتهاج






گاهی  دوست  داشتنِ   آدم ها 

درد   دارد   ،

دردش  این  است  که  کسی

حرفِ   دلت   را    نمی فهمد  ... !





هوشنگ ابتهاج گیلانی  "
           -   سایه  -

شعر نیمایی و نو " تابستان" گُلی حسینی






دستِ من نیست

که   تابستان   می آید

پشتِ  سَرِ   خردادِ   بهاری  ،

اولش  تیر ی  به   من   می زند

مُرداد ش  داغِ  دلم  را  تازه  می کند

شهریور ش  ندای  پائیز  با   خود  دارد  ،

چه  باید  کرد  که  :

دستِ  من  نیست 

که  تابستانِ  داغ  می آید

بی   هیچ   بَهاری  . . .



 " خانوم  گُلی حسینی "

حرفِ بِکر " آرامش " اَبَرابراهیم پورگیلانی








شب  هنگام

آرامش "

من  ،   تو   ،   ما

را  فَرا  خواهد  گرفت

اگر   روز

"  ذهن  "

درگیر   روز   و   روز مره گی    نباشد 
...




" دراُوج فروتنی جمله ای از اَبَر ابراهیم پورگیلانی "
                 علیرضاابراهیم پورگیلانی



نیمایی و شعر نو " انتظار " شاملو






روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا

خواهیم کرد

و مهربانی  ،  دستِ زیبایی را خواهد گرفت

روزی که کم ترین  سُرود

بوسه است

و  هر انسان

برادری  ست  ...

و من آن  روز  را  انتظار  می کشم

حتی روزی

که  دیگر

"  نباشم  "





_ احمد شاملو  _

نیمایی و شعر نو " شقایق" سپهری







 تا  شقایق  هست ،


                               زندگی  باید  کرد ...



                                              " سهراب سپهری  "

نیمایی و شعر نو " بهاری کرد " شاملو



در برابرِ بی کرانی ِ  ساکن

جُنبشِ کوچک گُلبرگ

به پروانه یی  ماننده  بود  .

زمان  ،

با  گامِ  شِتابناک  برخاست

و

در  سرگردانی

یَله   شد  .

در  باغِستانِ  خُشک

مُعجزه ی  وصل

بهاری  کرد

سرابِ  عطشان

برکه یی  صافی  شد  ،

و

گُنجشکانِ دست  آموزِ   بوسه

شادی  را

در  خشکسارِ  باغ

به  رَقص  آوردند  .




" استاد احمد شاملو "



شعر نیمایی " نورِ خورشید " سُهیلی



آی . . .

زندانبان  !

صدای ضَجّه زندانی درمانده را بِشنو

دَرِ  این دَخمه ی  دلتنگ جان فرسای را  بُگشا

از این  بَندَم  رَهایی  دِه

مرا بار دگر با نورِ خورشید آشنایی  دِه  ...




        "  مهدی سهیلی "
  

عکس" برف " اَبَر ابراهیم پورگیلانی


حرف حساب " سلام، خداحافظ " حسین پناهی






سلام  ،

خدا حافظ  ،

چیزی  تازه  اگر  یافتید  ،

بر این  دو  اضافه  کنید .

تا  ،

بَل  ، باز شود این درِ گُم شده بر دیوار ...






 "  زنده یاد حسین پناهی "


جملات زیبا " بندگی کن " حسین پناهی




بخدا گفتم  :

بیا جهان را قسمت کنیم

آسمون واسه من  ،  اَبراش مال تو  ،

دریا مالِ من  ،  مُوجش  مالِ  تو  ،

ماه  مالِ من  ،  خورشید  مالِ  تو  ،

خدا  خندیدُ و  گفت  :

بندگی  کن  ،

همه دنیا مالِ  تو  ...

من هم مالِ تو.





 " حسین پناهی "

نیمایی و شعرنو " پرواز " احمد شاملو





  به پرواز شکّ

         کرده  بودم

   به   هنگامی    که   شانه هایم

      از   توانِ  سنگینِ  بال

   خمیده  بود






" احمد شاملو "

نیمایی " پرواز " فرخزاد



 دلم گرفته است

       دلم گرفته است

 به ایوان می روم و انگشتانم را

    بر پوستِ کشیدهء  شب می کشم

 چراغ های رابطه تاریکند

     چراغ های رابطه تاریکند

  کسی مرا به آفتاب

   معرفی نخواهد کرد

 کسی مرا به میهمانی گنجشک ها

 نخواهد  بُرد

   پرواز را به خاطر بسپار

 پرنده  مُردنی ست  .





"فروغ فرخزاد"

شعر نیمایی " افسردگی " پناهی




 اینجا

 در دنیای  من  گرگ ها  هم

 افسردگی  مُفرط    گرفته اند

 دیگر  گوسفند    نمی درند  ،

 به   نیِ   چوپان  دل    می سپارند

 و

 گریه   می کنند  .







_ حسین پناهی _

نیمایی " فریاد" شاملو




قصه نیستم که بگویی

نغمه نیستم که بخوانی

صدا نیستم که بشنوی

یا چیزی چنان که ببینی

یا چیزی چنان که بدانی

من  درد   مشترکم

مرا  فریاد  کن  ...








- احمد شاملو -


نیمایی " اخوان " زمستان



زمستان است  ؛

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

نگه جز پیش پا را دید نتواند

که ره تاریک و لغزان است

وگر دست محبت سوی کس یازی

به اکراه آورد دست از بغل بیرون

که سرما سخت سوزان است

نفس کز گرمگاه سینه می آید

برون ابری شود تاریک

چو  دیوار  ایستد در پیش چشمانت

نفس کاین است

پس دیگر چه داری چشم

ز  چشم دوستان دور یا نزدیک

مسیحای جوان مرد من ای

ترسای پیر  پیرهن  چرکین

هوا بس ناجوانمردانه سرد است

... آی...

دمت گرم و سرت خوش باد

سلامم را تو پاسخ گوی

در  بگشای  !

...






... اخوان ثالث...

شعر " بهمنی " نیمایی





 با ساعت دلم  ، وقت دقیق آمدن توست
 من ایستاده ام  ،
 مانند تک درخت سر كوچه
 با شاخه هایی از آغوش
 با برگ هایی از بوسه
 با ساعت غرور اما
 من ایستاد ه ام  ،
 با شاخه هایی از تابستان
 با برگ هایی از پاییز
 هنگام شعله ور شدن من
 هنگام شعله ور شدن توست
 ها  ... چشم ها را می بندم
 ها  ... گوش ها را می گیرم
 باساعت مشامم
 اینک وقت عبور عطر تن  توست







_ محمد علی بهمنی _

شعر " پناهی "




 نیم ساعت پیش  ،

 خدا را دیدم قوز کرده با پالتوی مشکی بلندش

 سرفه کنان در حیاط از کنار دو سرو سیاه گذشت

 و  رو به ایوانی که من ایستاده بودم آمد

 آواز  که خواند تازه فهمیدم  ،

 پدرم  را با او اشتباه  گرفته ام  !







... حسین  پناهی...

 

شعر " ابتهاج "





 چه غریب ماندی  ای  دل

 نه غمی  ،  نه  غمگساری

 نه به انتظار  یاری  ،

 نه  ز   یار انتظاری







...هوشنگ ابتهاج...

شعر. " سلمان هراتی "



 زندگی ساعت تفریحی نیست
 
 که فقط با بازی

 یا با خوردن آجیل و خوراک

 بگذرانیم آن را

 هیچ  می دانی آیا

 ساعت بعد چه درسی داریم  ؟

 زنگ  اول  دینی

 آخرین  زنگ  حساب   !!








" سلمان هراتی "

نیمایی " رهایی " ابراهیم پور


              "  رهایی  "



 بنشین و بکش حساب خود را
 چند در چند   می شود اینبار  هیچ
 
 (( 2 در 3 ، 3 در 4 ، 4 در 6 ))
 
 بین ضرب و نقطه تقسیم ها
 زیر چتر جذر و جبر و خط خطای مختصات

 در شلوغی عددهای صحیح ، گویاست که
 جمع و تفریقی مهم  ست  حاصلش
 
 دل شود  رد  از  خودش
 با قبول این قبول

 می توان  آسوده  بود
 روی یک پله  نشست

 یک نفس راحت کشید
 چشم  در  چشم  خدا

 از  افق  ،
 تا رهایی  پر کشید  ...




                  - شاعر -
   - علیرضاابراهیم پور گیلانى  -
          … سروده  1393  …


شعر " سلمان هراتی " ...




سجاده ام  کجاست  ؟
می خواهم  از همیشه ی  این اضطراب  برخیزم
این دل گرفتگی مداوم  شاید
تاثیر  سایه ی  من است ،
که این سان گستاخ  و  سنگوار
بین  خدا  و  دلم  ایستاده ام
سجاده ام  کجاست  ؟








… سلمان هراتی...

شعر " اخوان "




زمستان است
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید نتواند
که ره تاریک و لغزان است
وگر دست محبت سوی کس  یازی
به  اکراه  آورد   دست  از  بغل  بیرون
که سرما سخت  سوزان است  ...




_ مهدی اخوان ثالث _

شعر " شاملو "





 روزی ما  دوباره کبوترهایمان  را

 پرواز  خواهیم  داد

 و مهربانی

 دست  زیبایی  را خواهد  گرفت

 و من  آن   روز   را   انتظار   می کشم

 حتی  روزی  که  نباشم...









- احمد شاملو -




شعر نیمایی " سهراب "





چیزها دیدم در روی زمین  :

کودکی دیدم  ،

ماه را   بو  می کرد

قفسی بی  در  دیدم که درآن  ،

روشنی پرپر  می زد

نردبانی  که  ازآن  ،

عشق  می رفت  به بام  ملکوت  ...








... سهراب سپهری...

شعر نیمایی " قیصر"




 آری
 جرم من هم عاشقی است
 آری اما
 آنکه آدم هست و عاشق نیست  ،  کیست؟
 زندگی بی عشق
 اگر باشد
 همان جان کندن است
 دم به دم جان کندن ای دل
 كار دشواریست  ،   نیست  ؟






"  دكترقیصرامین پور "

ترجمه " نرودا "



  تمام اصل های حقوق بشر را خواندم
  و جای یک اصل را خالی یافتم
  و اصل دیگری به آن افزودم
  عزیز   من
  اصل  سی ویکم :
 
  " هر انسانی حق دارد هر کسی را که می خواهددوست داشته باشد "




  پابلو نرودا

شعر نو " سهراب"




 قایقی خواهم ساخت،
خواهم انداخت به آب  .
دور خواهم شد از این خاك غریب
که درآن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق
قهرمانان را بیدار کند.
.....
......
پشت دریاها شهرى است
که درآن پنجره ها رو به تجلی باز است
.....
......
پشت دریاها شهری است
که درآن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند.
پشت دریاها شهری است
قایقی باید ساخت
                       قایقی باید ساخت






 " سهراب سپهری"

ترجمه





 به آرامی آغاز به  مردن  می کنی
 اگر سفر نکنی،
 اگر کتاب نخوانی،
 اگر به اصوات  زندگی گوش ندهی،
 اگر از خودت قدردانی نکنی  .
 به آرامی آغاز به  مردن  می کنی
 زمانی که خود باوری را در خودت بکشی،
 وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند  .
 به آرامی آغاز به  مردن  می کنی
 اگر برده ی عادات خود شوی،
 اگر همیشه از یک راه تکراری بروی  . . .
 اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی  .
 تو به آرامی آغاز به  مردن می کنی
 اگر از شور و حرارت،
 از احساسات سرکش،
 و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامیدارند،
 دوری کنی  . . .
 تو به آرامی آغاز به  مردن  می کنی
 اگر هنگامی که با شغلت،
 یا عشقت شاد نیستی،
 آن را عوض نکنی،
 اگر برای مطمئن در نا مطمئن خطر نکنی،
 اگر  ورای رویاها نروی  . . .
 اگر به خودت اجازه ندهی که حداقل یک بار در تمام
 زندگی ات  ،
 ورای  مصلحت اندیشی  بروی  . . .
 امروز زندگی را آغاز کن  !
 امروز مخاطره کن  !
 امروز  کاری  کن  !
 نگذار   که  به  آرامی  بمیری  ،
 شادی  را  فراموش نکن  .




 
 پابلو نرودا





شعر نو


باید امشب بروم
من که از باز ترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم
حرفی از جنس زمان نشنیدم
هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود
کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد
هیچ کس زاغچه ای  را به سر یک مزرعه جدی نگرفت  ...



سهراب سپهری

شعر نیمایی


من به چشمهای بی قرار تو
قول می دهم
ریشه های ما به آب
شاخه های  ما به  آفتاب می رسد
ما دوباره  سبز  می شویم



قیصرامین پور

اخوان ثالث


لحظه دیدار نزدیک است
باز من دیوانه ام  ،  مستم
باز می لرزد  ،
                    دلم،
                           دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم
های  !
نخراشی به غفلت گونه ام را،  تیغ
های  !
نپریشی صفای زلفم را، دست
و آبرویم را نریزی  ،
                         دل
ای نخورده مست
لحظه دیدار نزدیک است



اخوان ثالث

شعر نو



زندگی خالی نیست .....
مهربانی هست ، سیب هست ، ایمان  هست ،
آری
 تا شقایق هست زندگی باید کرد



سهراب سپهری

سهراب سپهری



آنگاه که غرور کسی را له می کنی،

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری،

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،

آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری،

می خواهم بدانم، دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی؟!

تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟؟؟

سهراب سپهری





ليست صفحات


تعداد صفحات : 2


ورود کاربران

ورود کاربران

عضويت سريع

عضويت سريع

    نام کاربری :
    رمز عبور :
    تکرار رمز :
    موبایل :
    ایمیل :
    نام اصلی :
    کد امنیتی :
     
    کد امنیتی
     
    بارگزاری مجدد
    آمار

    آمار

      آمار مطالب آمار مطالب
      کل مطالب کل مطالب : 1204
      کل نظرات کل نظرات : 0
      آمار کاربران آمار کاربران
      افراد آنلاین افراد آنلاین : 5
      تعداد اعضا تعداد اعضا : 0

      آمار بازدیدآمار بازدید
      بازدید امروز بازدید امروز : 1,306
      بازدید دیروز بازدید دیروز : 1,286
      ورودی امروز گوگل ورودی امروز گوگل : 7
      ورودی گوگل دیروز ورودی گوگل دیروز : 1
      آي پي امروز آي پي امروز : 162
      آي پي ديروز آي پي ديروز : 176
      بازدید هفته بازدید هفته : 8,001
      بازدید ماه بازدید ماه : 2,592
      بازدید سال بازدید سال : 160,728
      بازدید کلی بازدید کلی : 488,641

      اطلاعات شما اطلاعات شما
      آی پی آی پی : 3.17.29.19
      مرورگر مرورگر : Safari 5.1
      سیستم عامل سیستم عامل :
      تاریخ امروز امروز : یکشنبه 13 خرداد 1403

      درباره ما

        اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی
        علیرضا ابراهیم پور گیلانی شاعر پر آوازه گیلان از آثار او می توان به 1 - شب و تنهایی من 2 - رباعیات استادانه 3 - سی مرغ غزل اشاره کرد.

      کلیه ی حقوق مادی و معنوی سایت مربوط به اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی بوده و کپی برداری از آن با ذکر منبع بلامانع می باشد.
      قالب طراحی شده توسط: تک دیزاین و سئو و ترجمه شده و انتشار توسط: قالب گراف